ΧΟΝΤΡΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Η συμμαχία του Άδωνι με τον στενότερο συνεργάτη του Μητσοτάκη - Κάνουν τη ΝΔ ακροδεξιό κόμμα

Ολική επαναφορά τις τελευταίες ημέρες στις σχέσεις Κυρ. Μητσοτάκη - Άδ. Γεωργιάδη. Συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πάγος που είχε δημιουργηθεί -κυρίως εξαιτίας του δεύτερου- έσπασε και η μεταξύ τους επικοινωνία έχει αποκατασταθεί.

Ενώ μέχρι πρότινος ο κ. Γεωργιάδης είχε σχεδόν απομονωθεί από την ηγετική ομάδα, πλέον μετέχει ενεργά τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στη χάραξη της στρατηγικής του κόμματος, σε μια απρόσμενη συμμαχία με τον επικοινωνιολόγο Τ. Θεοδωρικάκο.
Η αλλαγή κλίματος στις σχέσεις προέδρου και αντιπροέδρου πιστοποιείται και από την αποστροφή κορυφαίου παράγοντα του κόμματος ότι «ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο Άδωνης θα έπρεπε να τον εφεύρουμε»!
Κατά αδιευκρίνιστους λόγους, ενώ μέχρι πρότινος ο κ. Γεωργιάδης αποτελούσε βαρίδι για την παράταξη και δυσκόλευε την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους του κεντρώου χώρου, τώρα πλέον κρίνεται απαραίτητος για την ενίσχυση της δυναμικής της Νέας Δημοκρατίας και την επιτυχία της στις επόμενες εκλογές. Όπως εξηγούσαν στενοί συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, με τις θέσεις και τις απόψεις του σε μια σειρά θεμάτων ο κ. Γεωργιάδης λειτουργεί ως ανάχωμα για τους καθαρόαιμους δεξιούς της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι, λόγω των ανοιγμάτων της ηγεσίας προς τα αριστερά, φλερτάρουν με την ιδέα να μετακομίσουν σε άλλο πολιτικό φορέα, που οι θέσεις του απηχούν περισσότερο τις δικές τους ιδέες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες εκλογές (Σεπτέμβριος 2015) η Νέα Δημοκρατία είχε να αντιμετωπίσει έναν μόνο εκ δεξιών κίνδυνο, τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Στις επόμενες, όποτε αυτές και αν γίνουν, θα βρεθεί αντιμέτωπη με έναν ή και περισσότερους κινδύνους, ήτοι τον πολιτικό φορέα όπου συμπράττουν Γ. Καρατζαφέρης - Τ. Μπαλτάκος και τη Νέα Δεξιά του Φ. Κρανιδιώτη. Οι τελευταίοι εμφανίζονται έτοιμοι να υποδεχτούν τα… κύματα των απογοητευμένων Νεοδημοκρατών. Ο κίνδυνος για τη Νέα Δημοκρατία θα καταστεί ακόμη μεγαλύτερος αν ευοδωθούν οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο παρασκήνιο και όλες οι παραπάνω δυνάμεις συμπτύξουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Στο Μοσχάτο επιχειρούν να υποβαθμίσουν την έκταση του κινδύνου με το επιχείρημα ότι λόγω της πόλωσης που θα επικρατήσει στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η απήχηση όλων ανεξαιρέτως των μικρών κομμάτων θα περιορισθεί σε σημαντικό βαθμό. Παράλληλα, η προοπτική της εξουσίας θα συγκρατήσει όσους Νεοδημοκράτες αντιμετωπίζουν το δίλημμα να παραμείνουν στη παράταξη ή να αναζητήσουν αλλού πολιτική στέγη.
ΠΑΡΟΝ