Μυστική κατάθεση στην Αθήνα για το σκάνδαλο #Siemens - Νέα στοιχεία «φωτιά» για τις μίζες σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Μπορεί το σκάνδαλο Siemens να «μουχλιάζει» στα… αζήτητα σε ό,τι αφορά στην προβολή του και στην ενημέρωση της κοινής γνώμης, η έρευνα όμως των εισαγγελικών Αρχών συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και για πρώτη φορά επί της ουσίας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρώην οικονομικός διευθυντής του τομέα τηλεπικοινωνιών της Siemens στο Μόναχο, Μίχαελ Κουτσενρόιτερ, κατέθεσε προσφάτως στον Ελληνα ειδικό εφέτη ανακριτή Γ. Ορφανίδη. Ηρθε στη χώρα μας στις 27 Απριλίου σε κλίμα μυστικότητας και εμφανίστηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή ως κατηγορούμενος στο σκάνδαλο με τις μίζες για το C4I, έργο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και κόστισε εκατομμύρια ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο. Ο πρώην οικονομικός διευθυντής περιγράφει λεπτομερώς τις διαδρομές της μίζας στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, ενώ για πρώτη φορά αποκαλύπτει, μάλιστα, ότι από τη Siemens δωροδοκήθηκαν και γερμανικά κόμματα.

Στην απολογία του, που αποκαλύπτει σήμερα η «Νέα Σελίδα», ο Μίχαελ Κουτσενρόιτερ τα λέει όλα. Στην ερώτηση αν δωροδοκήθηκαν Ελληνες πολιτικοί από τη Siemens για την ανάθεση του έργου, με τι ποσά αλλά και πώς δόθηκαν οι μίζες απαντά: «Ο Χριστοφοράκος ήρθε για πρώτη φορά το τέλος του 2001 στο γραφείο μου στη Γερμανία. Η συνάντηση διήρκεσε περίπου πέντε με δέκα λεπτά. Αυτός είχε έναν φάκελο και μου είπε ότι έχει παλαιά project και ότι πρέπει να ανταποκριθούμε σε κάποιες υποχρεώσεις, τις οποίες δεν μου ανέφερε και τις οποίες δεν ήθελα να ξέρω. Μου είπε ότι στο παρελθόν πάντοτε τα κανόνιζε με τον Siekaczek και τότε του είπα “πήγαινε στον Siekaczek”. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στη Γερμανία καταδικάστηκα, διότι είχα κλείσει τα μάτια και τ’ αυτιά, δεν ήθελα να ξέρω τι κάνει. Αυτό το έκανε άλλες δύο φορές, μία φορά κάθε χρόνο. Εγώ του είπα ότι “δεν ξέρω τι είναι αυτό, αλλά πρέπει να το σταματήσεις”, και την πρώτη φορά που μου είπε κάποια λεπτομέρεια ήταν τον Φεβρουάριο του 2004, εδώ, στην Αθήνα, όπου του είπα ότι “εδώ τέρμα, δεν υπάρχουν άλλες πληρωμές” και τότε μου είπε ότι “τα χρειάζομαι για τα δύο κόμματα στην Ελλάδα”».

Ερώτηση: Ποια δύο κόμματα;

Απάντηση: Τα δύο μεγάλα κόμματα. Ελεγε ότι αυτό ήταν απολύτως φυσιολογικό στην Ελλάδα, να υποστηρίζονται τα κόμματα οικονομικώς από μεγάλες επιχειρήσεις. Τότε του είπα «εντάξει, τελευταία φορά, κανόνισέ το με τον Siekaczek».

Ερώτηση: Γιατί να χρηματοδοτεί η Siemens κόμματα στην Ελλάδα και ειδικότερα, όπως καταθέσατε, τα δύο μεγάλα κόμματα εκείνης της περιόδου, τα οποία, κατ’ αντιστοιχία με τα γερμανικά κόμματα, η Νέα Δημοκρατία ήταν το CDU Γερμανίας και το ΠΑΣΟΚ ήταν το SPD, δύο κόμματα με διαφορετικές ιδεολογίες; Ποια ήταν η λογική της χρηματοδότησης των ελληνικών κομμάτων και, μάλιστα, δύο κομμάτων με διαφορετικές ιδεολογίες, αν γνωρίζετε; Γιατί να ξοδεύει χρήματα η Siemens γι’ αυτά;

Απάντηση: Δύο απαντήσεις: η μία είναι ότι ο Χριστοφοράκος μου είπε πως επέκειντο εκλογές κι επειδή δεν γνωρίζαμε ποιος θα κερδίσει, έπρεπε να έχουμε μια ισορροπία και, ταυτοχρόνως, γιατί να το κάνουμε αυτό; Για να έχουμε τα κόμματα θετικά απέναντι στη Siemens, για να δούνε τα κόμματα ότι η Siemens ασχολείται με την Ελλάδα, αυτό που λέμε «καλλιέργεια τοπίου». Η δεύτερη απάντηση ήταν ότι μου ήταν τελείως δυσάρεστο όταν μίλησα με τον Χριστοφοράκο στην Αθήνα γι’ αυτό το θέμα, δεν ήθελα να έχω αυτό το θέμα πια, ήθελα να τον ξεφορτωθώ και γι’ αυτό δεν μπήκα σε λεπτομέρειες, του είπα «τέρμα, πήγαινε στον Siekaczek». Σίγουρα ήταν λάθος μου, αλλά έτσι ήταν τα πράγματα.

O Μίχαελ Κουτσενρόιτερ περιγράφει και μια συνάντηση στην Αθήνα, όπου ήταν καλεσμένοι η τότε δήμαρχός της, Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens Hellas, Μιχάλης Χριστοφοράκος: «Υπήρχε μια παρουσίαση εδώ στην Αθήνα (σ.σ.: για το C4I), γιατί έγινε μια σύσκεψη από αναλυτές και μια συνέντευξη Τύπου. Ηταν σε ένα μεγάλο σινεμά εδώ στην Αθήνα και η κυρίως καλεσμένη ήταν η τότε δήμαρχος Αθηναίων και ήταν παρών και ο Ganswindt. O κ. Ganswindt φαινόταν να γνωρίζει την κυρία Ντόρα και την παρουσίασε πολύ φιλικά».

Ερώτηση: Ο κ. Χριστοφοράκος ήταν παρών;

Απάντηση: Ναι, ήταν παρών.

Αναφερόμενος, σε άλλο σημείο, σε μια οφειλή που υπήρχε προς τη Siemens από το Ελληνικό Δημόσιο και αφορούσε στο ποσό των 30 εκατ. ευρώ, απάντησε ως εξής: «Εστειλα ένα e-mail στον Χριστοφοράκο και του είπα να λύσει τα προβλήματά του για να πάρουμε τα 30 εκατομμύρια, λέγοντας “λύσε τα τεχνικά σου προβλήματα ή βρες μια λύση που να μπορούμε να παρουσιάσουμε στη μητρική εταιρεία”. Κατόπιν, ο Χριστοφοράκος είχε ένα ραντεβού πέντε μέρες αργότερα με εμένα, ήρθε και θυμάμαι πως καθόμασταν στο γραφείο μου, στο τραπέζι, και μου έδειχνε ένα συμβόλαιο, νομίζω για 10 εκατ. ευρώ, και μου είπε “αυτό πρέπει να το υπογράψεις για να μπορέσουμε να λύσουμε το C41”. Αυτό το συμβόλαιο ούτε καν το κοίταξα, δεν ξέρω καν τι έλεγε, γιατί ήμουν τόσο θυμωμένος που τον πέταξα έξω. Δεν θυμάμαι τι είχα πει ακριβώς. Εφυγε και ήμασταν θυμωμένοι μεταξύ μας».

Στη συνέχεια, περιγράφει ένα ακόμα περιστατικό με τη γυναίκα που τον διαδέχτηκε: «Υπεύθυνη για το C41 ήταν η κυρία Vera Meyer. Αυτό, απ’ ό,τι θυμάμαι, ήταν την εποχή που είχα εγκαταλείψει και ήμουν σε άλλο τομέα, μετά τον Ιούλιο του 2005. Η κυρία Meyer μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι ο Χριστοφοράκος της έφερε δύο συμβόλαια συμβούλων, τα οποία έπρεπε να υπογράψει για τις ανοιχτές απαιτήσεις που υπήρχαν στο C41. Εγώ δεν είχα πλέον σχέση με τον τομέα, αλλά μάλλον ο Χριστοφοράκος της είχε πει ότι ο Κουτσενρόιτερ ήταν αρμόδιος σε αυτό τον τομέα και γι’ αυτό μου τηλεφώνησε. Εγώ τη συμβούλευσα να μην υπογράψει σε καμία περίπτωση κάτι και να πάει με αυτά στον κ. Ζάιμπερτ κι αυτός ξέρει τι πρέπει να κάνει».

Υποστήριξε ακόμα ότι υπήρχε χρηματοδότηση κομμάτων και στη Γερμανία, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο ήταν νόμιμο.

το διαβάσαμε ΕΔΩ